Το μεγαλύτερο ατού του πρώτου είναι η στασιμότητα του δεύτερου, δηλαδή. Μερικοί από εκείνους που κουβαλούν την εμπειρία πολλών exit-polls θυμίζουν πως ο κομματικός μηχανισμός της Χαριλάου Τρικούπη, που κινητοποίησε ψηφοφόρους στα πέτρινα χρόνια των μονοψήφιων εκλογικών επιδόσεων, δεν πρέπει να υποτιμηθεί – συμπληρώνοντας, ωστόσο, ότι ο ΣΥΡΙΖΑ έχει αρκετά χαμηλή συσπείρωση και άρα περιθώριο να τη βελτιώσει. Τα επισημαίνουν όλα αυτά για να δείξουν πόσο σασπένς θα έχει η μεταξύ τους αναμέτρηση. Οποιο κόμμα κι αν νικήσει, πάντως, κανένας εκλογολόγος δεν εκτιμά πως θα έχει πιάσει ένα ποσοστό το οποίο θα του επιτρέψει να κοντράρει με αξιώσεις τη ΝΔ. Γιατί και το ένα και το άλλο επιμένουν να λειτουργούν σαν κόμματα διαμαρτυρίας. Ο μεν χρησιμοποιώντας αντισυστημικά τσιτάτα, το δε ψηφίζοντας αντικυβερνητικά στη Βουλή. Ο ΣΥΡΙΖΑ μοιάζει να πιστεύει ότι θα προσεγγίσει το κεντρώο εκλογικό σώμα επειδή η ηγεσία του ομνύει στο ΝΑΤΟ και διαλαλεί τη θρησκευτική της πίστη την ώρα που ανεβάζει τα ντεσιμπέλ του λαϊκισμού, ενώ το ΠΑΣΟΚ αγνοώντας τη γνώμη του για θέματα όπως τα μη κρατικά ΑΕΙ. Και τα δύο, λοιπόν, δεν έχουν ψυχογραφήσει σωστά το κοινό που κρίνει τα αποτελέσματα των εκλογών απ’ το 2019 κι έπειτα.

Related Posts